Nog een ‘spelen met affordance?’-situatie, bijgedragen door Liesbeth Kok:
En dan de toiletten in Amsterdam bij het Centraal Museum:
Erachter in de kelder. De toiletten hebben ieder een glazen deur.
Iedereen aarzelt… ga ik wel of niet….
Als je binnen bent en de deur op slot draait, verandert het glas in matglas….
Van Liesbeth Kok ontving ik de onderstaande anekdote met de vraag “Is dit spelen met affordance?”
Waar ik zelf nog aan dacht vanuit affordance: je verwacht vaker ook vanuit vaste patronen dat iets is zoals overal… en wordt dan verrast:
Bv in het Mondriaan museum in Amersfoort.Je loopt de toilet in, halletje, linkermuur: wasbak, handdoek ernaast, stukje muur erboven, een spiegel, denk je….
hebben ze dat deel van de muur opengelaten en kijk je bij de herentoilet binnen. Daar dus idem dito.Ik was er een tijdje geleden met een broer van me. We liepen tegelijk naar binnen, keken beiden in de spiegel…
Niet dus…zagen elkaar. Heel bijzonder.