Conventies en affordances

Hoe hebben conventies met affordances te maken?

In wikipedia wordt het begrip conventie als volgt beschreven:

Een conventie is een afspraak tussen twee of meer partijen, maar vaak tussen alle leden van een grote of kleine gemeenschap.

De aard van een conventie wordt volgens wikipedia bepaald door dimensies in verplichting, bewustheid en situatie.

Donald A. Norman beschrijft in “Affordance, Conventions and Design (Part 2)” (ongeveer op de helft van het artikel) een voorbeeld van een conventie die mogelijkerwijs als affordance zou kunnen worden gezien, maar dat niet is. In dat voorbeeld gaat het over knoppen op websites waarop je kunt klikken. Je kunt eigenlijk overal op proberen te klikken, maar de conventie is je op zo’n knopvorm kunt klikken en dat er dan iets gebeurt. Zoals ik het begrijp is een conventie zoiets als een gewoonte, een gewenning of regel. Een affordance bestaat zonder afspraken.

De afbeelding hierboven is een screenshot uit WordPress, 10 centimeter rechts van de plaats waar de woorden zichtbaar worden die ik nu typ. Vreemd eigenlijk dat ik meteen weet dat ik straks op ‘Publish’ rechtsonder (witte letters in het donkerblauwe kader) moet klikken om dit bericht op de website zichtbaar te maken, en niet op ‘Publish’ (zwarte tekst) linksboven. Iets heeft mij eraan gewend gemaakt om op die blauwe ‘knop’ te klikken. Geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om te klikken op die andere ‘Publish’.

Op de website zelf echter zien de meeste klikbare onderdelen eruit als losse tekstjes. Toch lijkt het logisch om daarop te klikken en niet op de meer ‘knop-achtige’ kopteksten – maar ik hoor het graag als iemand dat anders ervaart. Waar zit hier de conventie?

Met dank aan Dineke Manshanden voor de inbreng van dit onderwerp.

Radiator als onconfortabele bank

Na een gesprek over affordances mailde Dineke Manshanden me de volgende affordance-ervaring:

Gisteravond bij de tai chi werd ik me bewust van het feit dat we de brede radiatoren onder de grote ramen in de zaal, gebruiken als zitplek voor als je even moe bent of tijdens de pauze. En dat terwijl er een heleboel stoelen in de zaal staan, maar opgestapeld, dus er een pakken kost moeite. Bovendien zit die radiator helemaal niet lekker.

Blijkbaar hoeft een affordance niet per se comfortabel te zijn!

Klink/knop

In de schitterende werkkamer van Dineke Manshanden kwam ik een mooi voorbeeld tegen van een bekende affordance. De openslaande deuren hebben aan één zijde een deurklink en aan de andere zijde een deurknop. Ik ben als Nederlander geneigd de deurklink te kiezen om de deur open te doen, maar ik vermoed dat een Amerikaan in eerste instantie aan de deurknop wil draaien. Nederlandse deuren hebben immers vrijwel altijd een klink en Amerikaanse deuren een draaiknop.

Wat doe je als je hier naar binnen wil?

Klopt mijn vermoeden?